MBAH PAIDI MEJANG BAB SHOLAT

Mari ngisakan dina iki mau aku langsung marung golek kopi neng warunge mbah Ngatiyem. Dudu masalah kopine sing enak, tapi sakjane mung arep nunut WiFi-an. Wong kopine sak gelas yo mung rong ewu. Ning lingguhe sampek sak jam punjul. Paling tambah gedhang goreng loro utawa tahu tempe goreng, kanggo ben pantes nggandhengi kopi.
Wengi iki lungguhku sengaja ndewe neng ngisor wit seri biasane. Pancen tak sengaja, kareben iso mbukaki facebook ku sing wis suwe ora tak bukak. Lagi asyik-asyike ndingkluk mbukak HP, ana suara teka sisih kiwoku.

Mbah Paidi : "Wong kon akeh-akeh tafakur kok malah asyik mbukaki HP to, Le, Yen mung ngono kuwi, kapan kon isa 'pinter' neng ngarsani Gusti? "
Mak dhek. Aku kenal banget suara iki. Kalem, rada serak, lan intonasine wong sareh.

Aku: "Eh, mbah Paidi. He.. he.., nembe badhe ngendhangi facebook, Mbah. Dangu mboten kula bukak. Wo inggih, Mbah bab ingkang nomor gangsal kala winginane nika punapa, Mbah?"

Mbah Paidi : " Wis ora usah dibahas dhisik. Ora usah jero-jero mbahas masalah. Wong sholatmu wae sik durung pener ngono kok."

Aku : " Hlo, salahe sholat kula teng pundi, Mbah. Rumaos kula sampun tertib. Nggih asring jama'ah dhateng masjid kaliyan njenengan. Rumaos kula nggih sampun cocok kaliyan tuntunan sholat ingkang kula waos lan tuntunan saking conto-conto sholat ingkang saking video youtube. Menawi masalah khilafiah utawi perbedaan niku kan benten to, Mbah. Wonten sing khunut wonten sing mboten. Wonten sing ndamel sayidina lan wonten sing mboten. Wong niku sanes rukun sholat mawon kok. Dados mboten kula perhatosaken. Kadhang kula nggih khunut kadang nggih mboten. Kadhang kula taraweh sewelas rokaat ning nggih asring tiga likur. Salahe teng pundi, Mbah? "
Mbuh aku kok nrocos wae iki mau piye. Guoblok aku. Wayahe lak yo langsung takon mbah Paidi wae, piye sing pener menurut mbah paidi. Gobloooook aku. Getun aku bar ngucap. Hmm..

Mbah Paidi ora langsung sumaur, ning rada suwi anggone nyedhoti rokok lintingane. Mbuh pirang akepan mau, wis ora kaetung.

Mbah Paidi : "Iya, olah ragamu wis pener. Wacanmu yo wis pener. Arah kiblat ragamu yo wis pener. Tapi sholat kuwi apa?  Olah raga apa olah rasa. Tak takoni jal?"

Aku meneng wae, ora njawab. Mung saya ndhingkluk malahan. Amarga rumangsa salah. Rumangsa wis ora duwe sopan santun pas matur neng ngarep mau.

Mbah Paidi : "Hla yo, bakune sholat kuwi lek olah rasa To, Le?  Yen ragane, sholat iku sakmampune, sesuai karo kondhisi fisikke. Yen lara lan ora mampu ngadeg, oleh sholat kanthi turu, lungguh, lan sapiturute. Kuwi olahe raga. Sholate raga.  Kuwi mau sholate raga wadhagmu, hla sholate rasa,  sholate sliramu sing asli?"

Aku sansaya ndhingkluk ora kumecap.

Mbah Paidi : "Raga wadhagmu panganane saben waktu ora telat anggonmu menehi panganan, ora lat anggonmu macaki, sing mok dus, mok wenehi minyak wangi, mok klambeni sing pantes lan sapiturute. Kuwi raga wadhagmu. Hla sliramu? 'Sliramu' sing sejati mok kon pasaaa terus.  Ora tahu mok pakan wareg. Hla padhahal sliramu sing sejati, sing bakal nerusne lakon nganti alam akhirat kang langgeng tanpa winates wektu, urip selawase iku malah mok kiwa, ora ketengen, kepara malah mok jarne wae. Padhahal pakane 'sliramu' sing asli kuwi yo mung ngabektine uripmu marang sing nggawe urip. Ora mung ngabektine raga wadhagmu, sing kanggo alat urip ana donya, iki thok. Yo kudu saklorone. Lahir kalawan batin. Raga wadhagmu lan sliramu. Loro-lorone atunggal. Mok batin thok yo salah,  wong sliramu isih dititipi raga wadhag dhening Allah lan sliramu isik urip ana alam donya. Mok lakoni lahir thok yo salah, kuwi jenenge kopong, suwung, munafik, lan sapiturute.

Yen mung raga wadhagmu iku thok sing mok gulawentah, lan uripmu ora mok rumat, yen nganti 'sliramu' sing sejati, tinimbalan dhening Gusti, paling karo ahli warismu lan tangga-tanggamu raga wadhakmu mesti bakal diguwak, dikubur. Emoh sinandhing raga wadhagmu maneh, amarga sliramu wis ora ana. Wis ngalih alam. Opo ora ngono to, Le? "

(Aku panggah ora sumaur. Mundhak ndingkluuuk.)

Mbah Paidi : "Sholatmu iku sing sak suwene iki sing ngadhep Allah sik akeh wadhagmu thok, Le. "Sliramu" sing asli sik durung pati ngadhep marang Allah. Hla wong wudumu wae sik durung pener, apa maneh sholatmu. 'Mlebune' utawa pelawangane marang kahanan alame sholat iku intine ana marang takbirotul ikrom. Allaaaahu Akbar. Dihayati sing tenanan yen sliramu arep tinimbalan ngadhep marang Allah. Arep diduduhi, arep diparingi pirsa dhening Allah. arep dikenalne marang  keagungan Allah. Sing maringi pirsa sapa?  Ya,  Allah piyambak.  Awakmu ditimbali, diutus ngadhep. Mangka ngadhepa. 'Sliramu' sing asli. Dudu mung raga wadhagmu. Ning 'sliramu' sing asli. Raga wadhagmu mung ngeterne. Mung ngetutne sliramu sing asli. Raga wadhagmu madhep kiblat, kakbah. Ning sliramu sing asli, yo kowe kuwi sing bakal nerusne urip neng alam kelanggengan, kudu madhep marang Allah. Syirik kowe, Le, lek kowe sing asli yo melu madhep kakbah. Kakbah iku mung watu. Banjur raga wadhagmu maca al fatihah. Hla al fatihah iku sing nyipta sapa? Allah kan.? Raga wadhagmu mung ngonekne apa ciptaane Allah. Nah, sliramu sing asli kudhune 'nyekseni' kanthi tulus, hening, lan ora kesusu ngalih. Sing anteng. Madhep mantep marang Allah. Sliramu arep diparingi pirsa dhening Allah, yen Allah iku Maha terpuji, Maha Welas Asih, Nguasani bumi lan langit sak isine pisan plus nguasani akhirate. Mangka manungsa, maranga Allah thok anggonmu nyembah, anggomnu pasrah, lan mung marang Allah wae anggemu nyuwun pitulungan, masrahne sak kabehe kekarepan lan sak teruse kaya apa kang mok unekne pas sholat. Allahu Akbarmu aja mok pedhot. Langgengna kesadaranmu yen Allah ki Akbar ing sajroning apa wae ing ndalem sholat. Apa wae sing mok unekne lan apa wae sing diobahne raga wadhagmu neng sajroning sholat iku sejatine keagungane Allah.

Sajroning sholat mau sing ana mung sifat terpujine Allah. Kabeh wae. Allah mung arep maringi pirsa, yen Allah iku ngono iku. Agung, Allah iku Maha Suci, Maha mirengaken, lan Maha sakkabehane. Njur yen wis lengkap anggenmu diparingi pirsa tentang keagungan Allah mulai awal takbirotul ikrom sampek akhir, trus raga wadhagmu lungguh neng bumi karo matur marang Allah, nggih Gusti kawula nyekseni, ashadu, yen mboten wonten sinten-sinten kejawi namung Panjenengan lan kula nyekseni kanthi saestu bilih Nabi Muhammad niku utusan Panjenengan, pramila Panjenengan paringi rahmat lan keslametan dhateng Nabi Muhammad dalah keluarganipun, dalah pengikutipun sedaya, kados dene ingkang sampun Panjenengan paringaken dhateng Nabi Ibrahim lan keluarganipun lan sakteruse. Allahu Akbarmu aja mok pedhot. Panggah langgengna mapan neng angen-angenmu. Yen wis ngono nyuwuna marang Gusti Allah, mugi-mugi keslametan ugi tansah pinaringan dhateng umat ingkang wonten sekitar kawula. Sekitar iku maksude bumi. Ingkang manggen wonten sisih tengen kula, sak dawane alam, lan ingkang mapan wonten sisih kiwa kula, yo sak ambane jagad gumelar. Yo salam kae. Wis slulupana sholatmu.
Iku mung sak cuplik. Asline luwih jeruuu maneh. Wis assalamu ngalakum.

Aku wis ora perhatian maneh karo Mbah Paidi. Angen-angenku mbuh nengdi saiki. Bahkan aku ora sempat nyauri salame Mbah Paidi